Dag 1
Vandaag om 09:00 de deur uit gegaan. Eerst naar de Scala Santa: een oude trap die volgens de traditie deel uitmaakte van het paleis van Pontius Pilatus in Jeruzalem. Jezus zou bij zijn ´passie´ overheen gelopen hebben. Volgens middeleeuwse legenden zou de trap rond 326 door Sint-Helena, de moeder van Constantijn de Grote van Jeruzalem naar Rome zijn gebracht.
De trap leidt naar het Sancta Sanctorum (Heilige der Heiligen). Dit was in de middeleeuwen de persoonlijke bidkapel van de pausen. Het dateert oorspronkelijk uit de tijd van Constantijn, maar werd in zijn huidige vorm in 1278 ingericht door paus Nicolaas III.
De trap bestaat uit 28 marmeren treden die met hout zijn bekleed. Op sommige treden bevinden zich glazen venstertjes waardoor druppels bloed van Christus te zien zouden zijn.
Pelgrims beklimmen de trap op hun knieën en zeggen op elke trede een gebed op. Aan weerszijden zijn twee trappen gemaakt waar men 'gewoon' overheen mag lopen.
Naast de Scala Santa ligt de San Giovanni in Laterano. Dit is de Pauselijke Basiliek. Deze kerk is de bisschopskerk (kathedraal) van het bisdom Rome, waar de huidige paus Benedictus XVI bisschop van is en daarom belangrijker dan de Sint-Pietersbasiliek.
Als bisschopskerk van de bisschop van Rome is zij formeel de hoofdkerk van de wereldkerk. Dit staat ook op de gevel van de kerk: "Sacrosancta lateranensis ecclesia omnium urbis et orbis ecclesiarum mater et caput" (Allerheiligste kerk van Lateranen, moeder en hoofd van alle kerken van de stad en van de wereld).
Vanaf de Scala Santa zijn we richting de Santo Stefano Rotondo gegaan: wederom een kerk. Deze bleek helaas op maandag gesloten, dus hier gaan we van de week nog wel een keer langs. Dichtbij de Scala Santa zou de San Clemente moeten liggen. We waren er eerst voorbijgelopen en kwamen daardoor bij de Domus Aurea uit.
De Domus Aurea (Latijn voor Gouden Huis) was het paleis dat keizer Nero tussen 64 en 68 na Christus liet bouwen in het centrum van Rome. Het was bedekt met marmer en van binnen bekleed met bladgoud, edelstenen en parelmoer. Na zijn dood onderging Nero de damnatio memoriae, waarbij de Romeinen probeerden de herinnering aan hem compleet uit te wissen. Er was hier verder niet veel te zien. Je kon eventueel onder de grond door Nero's oude vertrekken lopen, maar het zag er niet naar uit dat dat echt speciaal zou zijn, dus maar verder gelopen, naar de San Clemente.
De San Clemente is een van de oudste christelijke kerken van Rome, maar onder het straatniveau gaan resten van nog veel oudere gebouwen schuil. Ongeveer twintig meter diep zijn delen van huizen gevonden die uit de laatste eeuw van de Romeinse Republiek (± 500 – 27 v.Chr.) stammen en door de grote brand ten tijde van Keizer Nero moeten zijn verwoest. Bij de wederopbouw van Rome zijn deze huizen als fundering gebruikt voor de nieuwe huizen en latere kerk.
Aan het eind van de straat loop je zo tegen het Colosseum aan, dus daar zijn we toen maar heengegaan. Gigantische rijen bij de ingang, maar via een tip op Tripadvisor wisten we dat iets verderop, bij het Palatijn, nog een kassa is, waar helemaal geen rij staat : )
Dus ff snel een kaartje gehaald en toen het Colosseum in. Het is gebouwd in de 1ste eeuw na Chr. en was het grootste amfitheater in het Romeinse Rijk. Het ovale grondvlak is 188 bij 156 meter, heeft een omtrek van 527 m. en de hoogte van de gevel is 48,50 meter. De buitenmuur heeft drie rijen van 80 bogen, die telkens gescheiden worden door halfzuilen (pilasters), beneden met Dorische, in het midden met Ionische en boven met Corinthische kapitelen. De zitruime (cavea) bood plaats aan meer dan 50.000 toeschouwers.
Deze was ingedeeld in vier galerijen. Voor de keizer was er een aparte loge aan een van de lange kanten van de arena. Aan de overzijde was de loge voor de keizerin, de Vestaalse maagden en de magistraten. De senatoren hadden marmeren zitplaatsen direct aan de arena. Andere mannen zaten naar gelang hun sociale positie dicht bij de arena of er verder vandaan. Op de vierde galerij zaten de vrouwen van senatoren en ridders. De arena, die door een muur van 4 meter hoog van het toeschouwersgedeelte gescheiden was, is 76 bij 44 meter en was gevuld met geel zand. Aan de uiteinden van de lengteas waren twee artiesteningangen.
We hebben een tijdje rondgelopen in het Colosseum en zijn toen naar het Forum Romanum gegaan. Het Forum Romanum is het oude centrum van Rome, gelegen tussen de heuvels Capitool, Palatijn en Esquilijn. Van oudsher was het forum een moeras tussen deze heuvels, maar het is door de Etrusken drooggelegd. Het forum was in de gloriedagen van het Rijk zowel het politieke en juridische als het religieuze en commerciële centrum van de stad.
Het Palatijn zijn we een stukje opgegaan om beter uitzicht op het Forum Romanum te hebben...
Ondertussen was het rond een uur of 12 en begon het flink heet te worden (graad of 27). Via het Forum Romanum zijn we naar de Palazza Venezia gelopen. Onderweg een broodje en wat drinken gehaald: 21 euro, ze weten wel wat oplichten is!
Onderaan de straat kwamen we bij het Vittorio Emanuele, met het monument voor de onbekende soldaat.
Naast Vittorio Emanuele ligt de Piazza Campidoglio. Het plein is ontworpen door Michelangelo. Op het plein staat een kopie van het ruiterstandbeeld van Marco Aurelio en bevinden zich het Palazzo Senatorio en het Palazzo Nuovo waarin de Musei Capitolini gevestigd zijn.
Nog een paar trappen omhoog en je komt bij de Santa Maria in Aracoeli. Deze kerk werd in de 6e eeuw gebouwd. De kerk is, zoals de naam al zegt, gewijd aan Maria.
De Santa Maria in Aracoeli staat ook bekend om Il Santo Bambino, "het heilige jongetje". Dit is een olijfhouten Christusbeeld uit de 15e eeuw, door een broeder gesneden uit een boom uit de tuin van Gethsemane. Het gezicht, voetjes en handjes zouden zijn beschilderd door een engel, omdat de broeder niet genoeg geld had. Het huidige beeld is een replica; het origineel werd in 1944 gestolen.
Ondertussen was het rond half 4 en waren we aardig moe aan het worden. Dus langzaamaan richting appartement gegaan. Onderweg kwamen we nog twee bezienswaardigheden tegen. De eerste was de San Pietro in Vincoli (Sint Petrus' Banden). De basiliek stamt uit het midden van de 5de eeuw en dankt haar bestaan aan Eudoxia, dochter van Theodosius de Jonge. Haar moeder had haar de ketens gestuurd die Herodes Agrippa I had gebruikt om de apostel Petrus te ketenen. Volgens de legende was Petrus op bevel van koning Herodes in Jeruzalem aan de ketting gelegd werd, waarna een engel hem bevrijdde. Petrus ging naar Rome waar hij gekruisigd werd. Voor de ketens (vincoli) die vanuit Jeruzalem naar Rome kwamen, stichtte de echtgenote van keizer Valentinianus in de vijfde eeuw een kerk binnen de muren van een antiek paleis.
De basiliek is verder vooral bekend door het standbeeld van Mozes gemaakt door Michelangelo. Het beeldt Mozes uit na zijn terugkeer van de berg Sinaï met de tien gebodstafels. Het beeld is een deel van een onvoltooid grafmonument voor Paus Julius II.
Vlak bij het appartement staat de Santa Maria Maggiore.
Sinds 1929 is deze kerk met de rang van basilica maior in bezit van de Heilige Stoel. De kerk werd in 431 door paus Sixtus III gesticht ter herinnering aan het concilie van Efeze in hetzelfde jaar. De wijding aan Maria betekent het pauselijk goedkeuren van de besluiten van dit concilie, waar men onder andere de positie van Maria als moeder van Christus bepaald had.
Een mens kan maar zoveel kerken op een dag verdragen, dus hielden we het voor gezien. Toch een kilometer of 10 gelopen vandaag, dus aardig uitgeput. Morgen kunnen we om 09:45 mee met een "Scavi Tour" onder de St. Pieter. We hebben besloten dat we 's ochtends vroeg op zullen staan, zodat we voor de tour nog de koepel kunnen beklimmen...
